V200.1/BR221
Dokładna nazwa modelu
Lokomotywa spalinowa BR221 kolei DB
Liczba osi
4
Dokładna nazwa producenta modelu
Tillig Modellbahnen Gmbh & Co; Sebnitz - Niemcy
Forma
Model gotowy
Technologia/Materiał
Odlew ciśnieniowy/Tworzywo sztuczne
Charakter produkcji
Model wielkoseryjny
Numer katalogowy modelu
02516
Zarząd kolejowy
DB
Epoka
IV
Oznaczenie modelu
221 140-7
Stacjonowanie/Data
BD Hannower
BW Oldenburg
AW Nurnberg
REV: 29.1.76
Elementy specyficzne
Brak
Dostępność innych wersji modelu
Obecnie produkowane inne wersje modelu:
02514 V200.1 DB ep.III
02515 BR221 DB ep.IV (wiśniowo-szara)
02517 BR221 PEG (imoTrans) ep.V
02518 V270 EBW Cargo ep.V (nowość 2006)
Modele nie produkowane:
02510 BR221 DB ep.IV (wiśniowo-kremowa; Tillig z napędem BTTB)
02511 BR221 DB ep.IV (kremowo-niebieska; napęd j.w.)
02512 BR221 DB ep.IV (identyczna jak 02510 tylko z innym numerem porządkowym)
Napęd
Silnik 3-polowy, dwie masy kinetyczne, dobrze dobrana przekładnia, dobre parametry trakcyjne
Sprzęg
Model nie posiada KKS. Zastosowane gniazdo umożliwia wymianę sprzęgu na inny typ niż zainstalowano fabrycznie
Oświetlenie
Białe, żarówkowe, zmienne w zależności od kierunku jazdy
Uwagi
V200 – lokomotywa legenda. Zasłużona dla kolejnictwa niemieckiego i nie tylko. Lokomotywy V200 można było spotkać we Włoszech (tam jeżdżą do dzisiaj), Hiszpanii, byłej Jugosławii, Grecji a nawet Albanii.
Obecnie produkowany przez Tilliga model lokomotywy V200.1 jest wyposażony w całkowicie nowy napęd, który jest dość mocnym punktem lokomotywy. 3-polowy silnik z dwoma masami kinetycznymi i dobrą przekładnią daje całkiem przyzwoite właściwości jezdne modelu.
Z ciężkim składem towarowym, przy znamionowym napięciu zasilania 12V, lokomotywa osiąga prędkość ok. 163 km/h (prędkość maksymalna oryginału to 140 km/h) co jest bardzo dobrym rezultatem.
Luzem przy napięciu 12V prędkość wynosi ok. 181 km/h. Prędkość 140 km/h, odpowiadającą maksymalnej prędkości oryginału, lokomotywa (luzem) osiąga przy napięciu zasilania ok. 10V.
Z minimalnymi prędkościami jest trochę gorzej. Minimalne napięcie, przy którym lokomotywa porusza się w sposób płynny to ok. 3V. Lokomotywa jedzie wtedy ze średnią prędkością ok. 14.8 km/h.
Dla porównania model z poprzednim BTTB-owskim napędem osiągał przy napięciu zasilania 12V prędkość ok. 229 km/h, natomiast prędkość minimalna wynosiła ok. 30.2 km/h przy napięciu zasilania 3.7V!
Obudowa jest identyczna jak w modelu BTTB (ta sama forma). Niemniej jednak malowanie, a przede wszystkim rewelacyjna jakość wykonania oznaczeń w znacznej mierze podnoszą ogólne walory modelu.
Model nie posiada zbyt wielu elementów do samodzielnego montażu. Metalowe poręcze przy drzwiach kabiny są montowane fabrycznie. Dlaczego metalowe i dlaczego montowane fabrycznie? No cóż. Poręcze od środka „trzymają” 4 blaszki, przy pomocy których do podwozia mocowana jest obudowa (rozwiązanie opracowane chyba jeszcze przez Zeuke w latach 60-tych). Poręcze (lekko rdzewiejące) można jednak bez problemu wymienić (co ostatnio uczyniliśmy). Z dodatkowych elementów można jedynie dokleić hak pociągowy i węże ciśnieniowe na czołownicach.
Lokomotywa nie jest wyposażona w KKS, ale jest to naszym zdaniem zaleta a nie wada. (z ciężkimi składami w lokomotywach wyposażonych w KKS sprzęg niepotrzebnie „wyłazi” na prostych odcinkach toru).
Oświetlenie (tylko białe) żarówkowe z wszelkimi zaletami i wadami żarówek (naturalna barwa oświetlenia, ale przy małych prędkościach reflektory świecą stosunkowo słabo).
Oryginalna 221 140-7 skończyła swój żywot w Albanii rozszabrowana przez tubylców.
Kilka podstawowych informacji i zdjęcia oryginalnej 221 140-7 można znaleźć tutaj:
http://modelarzett.ovh.org/My_Homepage_ ... age36.html
Klasyczny Tilligowski „środek”
Sposób wykonania oświetlenia
A tak Tillig umieszcza datę produkcji
Nie ma żadnych problemów związanych z eksploatacją lokomotywy. Napęd bardzo dobry, płynność jazdy bez zarzutu, żadnych problemów z zasilaniem, cicha praca silnika, duża siła pociągowa. I do tego pięknie się prezentuje z różnego rodzaju składami
Reasumując – mimo dużego „skrótu”, który zastosował Tillig w przypadku obudowy, uzyskano bardzo porządny model bardzo ciekawej lokomotywy.
Druga BR221 w wiśniowo-szarym malowaniu, BR218 oraz elektrowóz BR144 mogą, wraz z opisanym modelem, stanowić niezłe wyposażenie lokomotywowni kolei DB końca lat 70-tych (tym bardziej, że Tillig szykuje do kolekcji elektrowóz E10).
Polecamy ten model szczególnie pasjonatom kolei DB i IV epoki.
ModelarzeTT