Przechyłka toru

[Witek M.]

[...] nie jest to konieczność (kompensacja siły odśrodkowej) tylko element wizualny.

Oczywiście, zgoda, chodzi o efekt wizualny a nie wymóg praktyczny.

[...] Jeśli mamy do czynienia z linią wijącą się w "ciekawym plenerze" gdzie wiadomo, że będą się poruszały składy do max 80-100 km/h, to dla tych małych prędkości pociągów, robienie przechyłu jest sztuką dla sztuki. [...]

Widziałem sporo zdjęć z polskich linii górskich (choćby np. z "zakopianki"), na których obowiązują sporo mniejsze prędkości niż 80 km/h, a na których widać jak mocno pochylone są składy w trakcie pokonywania łuków. Ogólnie - rozumiem, że sTTandard nie normuje i nie będzie normował przechyłki - jej wartość może być w granicach o 0 do 0,8 mm.

[Mariusz]

Potwierdzam dwie ostatnie wypowiedzi.
Z mojego doświadczenia wynikało co następuje:
Dla lokomotyw przechyłka była potrzebna przy szaleńczej jeździe na maxa.
Natomiast dla wagonów przeciwnie-długie składy były ściągane do wewnątrz łuku i przewracały sie. Także równierz myślę, że robimy przechyłkę minimalną dla oka.
Wydaje mi się, że ważniejsze są krzywe przejściowe, wtedy tabor łagodnie wchodzi i wychodzi w/z łuku. To te miejsca są dla naszych modeli najbardziej niebezpieczne.
W realu zresztą też.

[T_Domagalski]

przy łuku o promieniu metra (nawet stosując dla długości szlaku większy przelicznik skali niż 120) przechyłka powinna być maksymalna - 150 mm, czyli różnica w wysokości szyn powinna być ok. 1,2 mm.

Nie zapomnij, ze w przypadku taboru w skali 1:120 mamy do czymienia z nieco innymi zjawiskami fizycznymi niż w przypadku taboru 1:1 - po prostu nie ta masa, nie te prędkości, nie te siły...
W przypadku łuku rzędu 1m i istniejących w taborze modelowm oporów toczenia znacznie większym zagrożeniem są siły ściągające długi skład do środka łuku niż siła odśrodkowa wypychająca lekkie, plastikowe wagoniki na zewnątrz. Z tego powodu zastosowanie w modelu przechyłki na łuku może wręcz pogorszyć warunki jazdy po tym łuku zamiast je polepszyć. W każdym bądź razie przechyłka w modelu ma bardziej znaczenie wizualne niż jakiekolwiek praktyczne...

Na koniec dodam jeszcze, że norma NEM zakłada dla skali TT maksymalna przechyłkę (różnicę wysokości toków) równą 0,8 mm.

[ArturSchŁ]

Należy się zastanowić nad wykonaniem przechyłu w zależności od tematu modułu (pomijam tu sprawę: segment pojedyńczy czy cały zestaw segmentów łukowych).
Jeśli mamy do czynienia z linią wijącą się w "ciekawym plenerze" gdzie wiadomo, że będą się poruszały składy do max 80-100 km/h, to dla tych małych prędkości pociągów, robienie przechyłu jest sztuką dla sztuki.
Jeśli jednak będzie to linia główna, zwłaszcza 2-torowa, w V Ep gdzie będą latały ICE/TGV czy inne szaleństwa, to tu zastosowanie przechyłu wydaje się zasadne. Jednak z naszych doświadczeń wynika, że ICE przy maksymalnej prędkości nie wypadał z płaskich zakrętów nawet o promieniu 267 mm.

Czyli nie jest to konieczność (kompensacja siły odśrodkowej) tylko element wizualny.

[ostrak]

Gdzieś kiedyś obiło mi się o uszy, żeby zastosować przechyłkę 1mm, i tak chciałem teraz wykonać segmenty.

[Witek M.]

[...] wygięcie toru np. na łuku o kątie 180' złożonego z 6 skrzynek po 30' dałoby 6 takich wygiętych miejsc [...]

Jasne, że dla łuku dzielonego na samodzielne moduły stosowanie przechyłki jest bez sensu. Sprawa jednak inaczej wygląda gdy łuk funkcjonuje jako jeden moduł (ewentualnie segmentowany). Jeżeli jest to promien metra wowczas, przy 90 stopniach zwrotu, mamy pi drugich metra szlaku, czyli całkiem spory kawałek.

że grubość materiału który np. podkładalibyśmy pod jedną stron toru jest pomijalnie mała [...]

Tutaj się chyba nie zgodzę, bo przy łuku o promieniu metra (nawet stosując dla długości szlaku większy przelicznik skali niż 120) przechyłka powinna być maksymalna - 150 mm, czyli różnica w wysokości szyn powinna być ok. 1,2 mm.

[whosho]

Teoretycznie powinna ona być. Takteż robi się w rzeczywistości. Problemy są jednak dwa:
- budując moduł łukowy który z założenia ma być uniwersalny przechylenie toru musiałby być zmiejszone do 0' w miejscach łącznienia modułów, co jest oczywiste. Przymując że długośc łuku na typowym module łukowym wynosi około 80 cm to wyginanie toru na krótkich odcinkach raz, że nie ma sensu, bo wygięcie toru np. na łuku o kątie 180' złożonego z 6 skrzynek po 30' dałoby 6 takich wygiętych miejsc... co za tym idzie tabor po prostu kołysałby się na lewo i prawo. To z kolei (np. na moim testowym module łukowym) powodowało przerwy w odbiorze prądu z szyn dla krótkich lokomotyw.

-druga kwestia to to że grubość materiału który np. podkładalibyśmy pod jedną stron toru jest pomijalnie mała i faktycznie nic nie zmieni w sposobie poruszania sią taboru... a przynajmniej nie przy prędkościach do jakich przyzwyczajeni jesteśmy pod czas zabawy...

[Witek M.]

Mam pytanie do praktyków, którzy zbudowali moduły łukowe, jak i do teoretyków sTTandardu. Jak wygląda sprawa przechyłki toru? Nie ma czy jest? A jeżeli jest (jak sądzę) to jaka?