Lokomotywownia "Piotrowice"

[PiotrT]

Kocioł już na ramie.

Musze teraz pododawać detale: hamulce, bufory, sprzęg, może z jedna lampa się ostanie

Jeszcze z ciekawości postawiłem obok BR52 Tilliga

[wojtek_]

W dużych zakładach, takich jak np. w Zębcu, aby ułatwić sobie pracę, do "demontażu" stojaków kotłów stosowano materiałów wybuchowych. I ten twój teigrek trochę tak wygląda... Ale na pewno nie stosowano tej metody na terenie parowozowni.

Właśnie miałem wspomnieć o tej metodzie demontażu:
http://www.polskieparowozy.pl/index2.php?gal=psmk09

[PiotrT]

Dzięki za potwierdzenie z tą dymnicą. Też mi się tak wydawało ale nie byłem pewnie czy to nie złudzenie.

Doszły pomosty i elementy mechanizmu napędowego.

Obecne pracuję nad kołami i przednim wózkiem.

[T_Domagalski]

Fajne zdjęcie.
Na torze obok (przy krawędzi zdjęcia) widać cięty tender, zapewne od tego teigreka. Ostał się tylko skrawek wanny na wózku...

Co do samego wraku lokomotywy, to niestety, poniższe zdjęcie niewiele więcej wyjaśnia. Jedno jest jednak pewne - wrak jest cięty "chałupniczo", bez pomocy cięższego sprzętu. Może to spowodowało, że wybrano bardziej pracochłonną drogę, czyli odcinanie kawałków stali począwszy od otworu drzwiczkowego? Pracochłonną i w dodatku niebezpieczną, bo ktoś musiał wejść do środka skrzyni ogniowej i ciąć ją palnikiem od środka w atmosferze oparów i produktów spalania...
A tak przy okazji, we wraku brakuje już części dymnicy. Na zdjęciu widać już tylko pół otworu po kominie. I nie jest to tylko efekt krzywizny blachy dymnicy. Wygląda na to, że pół dymnicy od strony budynku jest już także wycięte.

[PiotrT]

Zdjecie pochodzi z albumu "Ostatnie Polskie Parowozownie"
https://eurosprinter.com.pl/46,pl_ostat ... ownie.html

[Wojtek_Kraków]

Heh nie wyłapałem przez internety o co pytasz. Z tego co wyszperałem w sieci to różnie rzeczywiście to się odbywało i bardzo ciekawe to co piszesz. U mnie chyba materiały wybuchowe nie były w użyciu. Tak jak pisałem mam jedno zdjęcie z takim właśnie Teigrekiem któremu brakuje skrzyni ogniowej, otuliny na kotle, komin jest idealnie wycięty w kółko (może odkręcony, i poszedł na podmiankę?). Nawet wiatrownice się ostały. Jako że jest to zdjęcie w albumie to nie wiem czy mogę je tak tutaj wrzucić na forum?

Wrzuć i podpisz źródło skąd pochodzi

[T_Domagalski]

...któremu brakuje skrzyni ogniowej, otuliny na kotle, komin jest idealnie wycięty w kółko (może odkręcony, i poszedł na podmiankę?). Nawet wiatrownice się ostały.

To mógł być wrak jakiejś "grzejki". Ale bez zdjęcia to tylko zgadywanie.

[PiotrT]

Heh nie wyłapałem przez internety o co pytasz. Z tego co wyszperałem w sieci to różnie rzeczywiście to się odbywało i bardzo ciekawe to co piszesz. U mnie chyba materiały wybuchowe nie były w użyciu. Tak jak pisałem mam jedno zdjęcie z takim właśnie Teigrekiem któremu brakuje skrzyni ogniowej, otuliny na kotle, komin jest idealnie wycięty w kółko (może odkręcony, i poszedł na podmiankę?). Nawet wiatrownice się ostały. Jako że jest to zdjęcie w albumie to nie wiem czy mogę je tak tutaj wrzucić na forum?

[T_Domagalski]

Dokonał żywota....

No tak, to oczywiste.
Mnie konkretnie zainteresował rodzaj uszkodzeń i kolejność ich powstawania. Bo pocięcie palnikiem parowozu to wbrew pozorom trudna sztuka. Stojak kotła wraz ze skrzynią ogniową to akurat jeden z najtrudniejszych elementów do pocięcia. Dlatego z reguły zostawiano go na później.

Fachowa demolka zwykle rozpoczynała się od odcięcia pomniejszego osprzętu (rury, zawory, sprężarka, itp.), demontażu budki i wiatrownic. Następnie z pomostu cięto w płaty walczak kotła. Wycinano płomienice. Cięto dymnicę na części (oczywiście nikt nie bawił się w wycinanie precyzyjne komina "w kółeczko"). Do stojaka i skrzyni ogniowej dobierano się najczęściej od ściany sitowej. Cięto go na kawałki pomiędzy zespórkami. Dopiero potem odcinano pomosty i szło się dalej w dół. Czyli tak trochę odwrotnie niż u ciebie.

W dużych zakładach, takich jak np. w Zębcu, aby ułatwić sobie pracę, do "demontażu" stojaków kotłów stosowano materiałów wybuchowych. I ten twój teigrek trochę tak wygląda... Ale na pewno nie stosowano tej metody na terenie parowozowni.

[PiotrT]

A co właściwie temu biednemu Teigrekowi się stało?

Dokonał żywota. Zainspirowało mnie jedno zdjęcie z Zagórza z albumu "Ostatnie polskie parowozownie" na którym widać właśnie wrak takiego Teigreka w którym brakuje skrzyni ogniowej, budki i ogólnie wielu innych części.

Powoli dodaje kolejne elementy. Doszły korpusy zaworów od sprężarki przy zbieralniku pary i dwa po lewej stronie kotła.
Zacząłem też nitowanie. Próby z klejem nie przyniosły zadowalających rezultatów. Postanowiłem wykorzystać "smarki" które wylatują z głowicy drukarki kiedy ta jest rozgrzewana. Pociąłem na drobne kawałki i potem przyklejałem. Strasznie to żmudne i meczące ale końcowy efekt mi się spodobał.

[T_Domagalski]

A co właściwie temu biednemu Teigrekowi się stało?

[PiotrT]

Postęp prac. Musze te zdjęcia zacząć robić w ciągu dnia bo tak to guzik na nich widać
Prawą strona będzie w stanie kompletnego demontażu, po lewej jeszcze parę elementów rozrządu i napędu się ostało.
Pocięta na złom będzie skrzynia ogniowa, a z budki zostanie tylko smutna podłoga.

[PiotrT]

Chyba jednak sobie te nity odpuszczę, wzmocnienia przy silnikach wyszły praktycznie niewidoczne, a są podobnych rozmiarów.
Na razie efekt prac trochę zwolnił bo muszę do końca zaprojektować wszystkie podpory kotła i pomostów żeby potem wszystko do siebie pasowało.

[T_Domagalski]

czubek igły umaczany we farbie ?

Raczej w jakimś kleju. I nie igłą, tylko tępo zakończonym drucikiem albo specjalnym narzędziem zakończonym kulką...

[ArturSchŁ]

... imitacje śrub i nitów na kotle i jeśli tak to jakim sposobem

... czubek igły umaczany we farbie ?