Barttelo i jego moduł

[Niejeden+]

Wielkie gratulacje, miło popatrzeć jak rosną następcy.
Ps. podczas psucia pola golfowego stanowczo jest za dużo wody na module.

[AgX]

Czas pochwalić się naszymi pierwszymi kroczkami.
Dzięki organizacji i poświęconemu czasowi Jerzyr'a mój Mały Modelarz może w końcu budować swój własny moduł. Od zlotu w Pszczelej Woli 2012 Bartek zakochał się w makiecie a ja płakałem, że super tata takich cudów nie potrafi.
Nie mamy sprecyzowanych planów wyglądu modułu. Mały chce przejazd kolejowy i by były koniki dla siostry. Na razie plan jest na trzy moduły. Jeszcze Bartek się nie zniechęca, więc może damy radę. Po jednej stronie torów będzie trawka, drzewa i krzaczki. Od pierwszego modułu zacznie się droga, na drugim będzie przejazd przez tory. Po drugiej stronie łąka z ogrodzeniem dla koników. Może jakiś padok. Jak poszalejemy to stajnia z domem stanie. Na ostatnim module może zmieści się jakieś małe jeziorko.
Do maja chcemy zrobić jeden moduł. Wielki test będzie na wystawie "Kolej w miniaturze" Łapy 2015.


A teraz foto/video relacja. Niestety zapominam wziąć aparat, na szczęście często Bartek zabiera swój telefon.

Wiercenie otworów w elementach skrzynki. Pierwsze trzymanie wiertarki przez Bartka.


Cięcie podtorza z korka. Zanim pierwsze cięcie równo wyszło, naszego korka dużo ubyło, ale w końcu się udało .


Mocowanie magistrali elektrycznej. Wczoraj zaglądałem do normy sprawdzić, po której stronie jaki kolor gniazd i niestety wyczytałem, że powinny być dwie magistrale na modułach dwutorowych. Mam nadzieję, że nie jest to wielkim grzechem bo czeka mnie rozcinanie termokurczek a nowych już nie założę .


Wielkie lutowanie. Cyna nie zawsze chciała współpracować, ale małemu bardzo się podobała ta praca.


I znów wiercenie. Pod czujnym okiem siostry nie mogło się nie udać.


Nareszcie instalacja torów. W końcu widać co ten mały kawałek świata będzie przedstawiał.


Sprawdzenie fachowym okiem.


I można kleić.


W międzyczasie nie zabrakło testów. Nie byle jakie modele mknęły szlakiem.


W końcu nadszedł czas szutrowania. Kilka zajęć miałem spokój i odpoczywałem, a Bartek dźwigał kamienie i testował różne sposoby klejenia.


Psucie idealnego pola golfowego.


W międzyczasie powstawały budowle nie koniecznie w skali 1:120 .


cdn.