Sprzęgi PEHO, art nr 301

[Kilkujadek]

Sens...
Nie wiem jaki sens ma stosowanie sprzęgów niekompatybilnych ze wszystkim co się pojawi na imprezach?
Ale ja Paweł nawet Ciebie rozumiem. Przy takim spasowaniu i geometrii torów jakie posiadają Wróblewice, sprzęgi muszą trzymać jak klej cyjanoakrylowy (patrz doświadczenia z jazdy po Wróblewicach).

[wski]

Sprzęgi PEHO polecam do każdych warunków - jazdy po górach, ostrych łukach w domu, długich składów, a nie 3 wagoników na wyłącznie prostym torze - mnie to mało bawi (patrz opisy Wróblewic).

Mnie też nieczęsto zdarza się coś napisać

?? zapomniałeś Grzesiu dodać "... z sensem".
wski

[Kilkujadek]

Hello Muchachos!

Mnie też nieczęsto zdarza się coś napisać, a wręcz zdradzę wielką tajemnicę, że czynię to pierwszy raz.
Aby uniknąć stosowania wymyślnych sprzęgów można wagony zespawać lub skleić. Jest druga metoda ale tylko dla cieniasów. Trzeba precyzyjnie ułożyć torowisko. Tabor się wtedy nie rozczepia, wykolejeń nie ma i nie ma problemów z kompatybilnością sprzęgów na imprezach. Kompletna nuda.

Miś Puchatek
Adios Muchachos !

[ArturSchŁ]

Witam,

Nie często mi się zdarza dzielić się informacjami przydatnymi w szerszym gronie TT. Tym razem jest powód bo chyba wreszcie trafiłem na sprzęgi do gniazd uniwersalnych wg NEM, które mi pasują, a nasza skala nie miała dotąd szczęścia do dobrych sprzęgów:

art nr 301 Peho ( Peter Horn, www.peho-kkk.de ) – Clipskupplung fur Ganzzuge.

Oto, co mogę stwierdzić po testach:

Zaczepianie – od góry (wstawiamy jeden klips w drugi lekko unosząc wagon) lub wpinamy dociskając je na torze – tutaj odpada samoczynne zaczepianie z rozpędu, ale to jak wiadomo czasem było niebezpieczne dla modeli, lub je wykolejało. Możliwe jest zaczepianie na łukach – krótkim wagonom wystarcza już R 310 (zdj), dłuższe mają zwykle większe luzy w kinematyce, więc jest to możliwe na R 400 mm lub większym.

Położenie sprzęgu w gnieździe NEM – dowolne (wtyczka z obu stron identyczna)

Jazda – żadne nierówności toru i rozjazdów nie powodują rozprzęgania, nawet różnice wysokości gniazd rzędu 1,5mm (np. ostatnio w szurcenach) są bez znaczenia, bo sprzęg trzyma się sztywno i w pionie ma wysokość 3mm – wystarcza, w przeciwieństwie do podobnych sprzęgów Tilliga o wysokości tylko 2mm ( zdj). Tak dobry efekt dotąd dawały tylko sprzęgi Kuena, a sztywne „patyki” Tilliga czasem powodowały przy różnicach zawieszenia gniazd, że jeden wagon „woził się” na drugim i wypadał przy byle okazji.

Cofanie – budowa sprzęgów uniemożliwia wypadanie także przy cofaniu składów i np. hamowaniu z góry – próbowałem na pochyleniach do 2%, z różnymi prędkościami, składy do 80 osi/ 3m długości. „Klipsy” trzymają wystarczająco mocno długi skład.

Rozprzęganie – unosimy lekko wagon lub w ogóle go wyjmujemy ze składu ( tutaj przewaga także względem Kuena), metody magnetyczne odpadają – klipsy nie mają żadnych części metalowych i ruchomych.

Wygląd – no cóż… ideałem nadal pozostaje czeska „Pevna spralcha” w gniazdach BTTB/ Zeuke, w bardziej widocznych wagonach – np. towarowe z gniazdami NEM – Kueny wyglądają bardziej modelowo, ale jak wiadomo nie są na wysokości zderzaków tylko dużo niżej, w wagonach pasażerskich jest to bez większego znaczenia (Zdj.)


Dodam że w ofercie nie ma dotąd wersji do gniazd BTTB/ Zeuke, ale kształt jest na tyle prosty, że przeróbka nie wygląda na trudną.

Pozdrawiam
Paweł Wróblewski