Węglarki przeszły pozytywnie wszelkie testy jazdy po makiecie modułowej, łącznie z ekstremalnie wyśrubowanym testem pchania składu 10 wagonów na pełnej prędkości przez spory odcinek makiety, w tym przez tor boczny stacji (czyli na krzywo) - oczywiście tak nieżyciowy test odbył się podczas wolnych jazd z ręką na tym przycisku nastawnika, który umożliwia natychmiastowe zatrzymanie składu w miejscu
. Jazda była płynna i bezproblemowa, nie było ani jednego wykolejenia. W trakcie normalnych jazd rozkładowych skład był ciągany przez lokomotywę Tp1 od piko, która była w stanie wciągnąć go pod długi podjazd (z wysokości 1m na 1.3m, po lekkim łuku). Poniżej kilka zdjęć "z epoki":
... bo w młodości, kiedy "chodziło się na wagony" w celach zarobkowych. Przeważnie do rozładunku węgla. To o ile mnie pamięć nie myli: metalowe drzwi wagonu było w kolorze takim samym jak na zewnątrz, zaś deski na burtach zaimpregnowane olejem kreozotowym lub czymś podobnym tak samo śmierdnącym - czarne lub prawie czarne jak podkłady i to wszystko spatynowane pyłem węglowym.
, ale z tym jakoś sobie poradzę.
Poniżej załączam zdjęcia węglarki 11W ze stalowym poszyciem. Wszystkie moje modele z rodziny 3W/4W/11W można było obejrzeć i pomacać (dosłownie!) w długi weekend w Radomiu. 
