DOKŁADNA NAZWA MODELULekka lokomotywa spalinowa BR 102.162 - 5 kolei DR
ILOŚĆ OSI2
DOKŁADNA NAZWA PRODUCENTA MODELUBeckmannn, Berlin - Niemcy
FORMAModel gotowy
TECHNOLOGIA/MATERIAŁTworzywo sztuczne formowane metodą wtrysku ciśnieniowego, uzupełnione metalowymi elementami fototrawionymi.
CHARAKTER PRODUKCJIModel krótkoseryjny
NUMER KATALOGOWY MODELU101 2100
ZARZĄD KOLEJOWYDR
EPOKAIV
STACJONOWANIE/DATARBD Erfurt, Bw Neuhausen / 1973
ELEMENTY SPECYFICZNEBrak
DOSTĘPNOŚĆ INNYCH WERSJI MODELUModel oferowany jest w wersji DR, epoka IV, w charakterystycznym dla lokomotyw manewrowych jasnopomarańczowym malowaniu. Kolejne partie produkcyjne różnić mogą się numerem porządkowym lokomotywy.
Na przełomie 2005/2006 pojawiła się krótka seria wykonana z opisem kolei DB AG, w charakterystycznym czerwono – białym malowaniu.
SPRZĘGModel nie posada Kulisy Sprzęgu Krótkiego. Możliwe jest usunięcie zamontowanej, typowej dla modeli TT główki sprzęgu na typową dla wielkości N. Montaż możliwy jest poprzez dodatkowy wysięgnik, co powodować może zwiększenie odległości pomiędzy sprzęgniętymi pojazdami.
NAPĘDNapęd przenoszony jest na dwa zestawy kołowe. Model nie posiada obręczy zwiększających przyczepność.
OŚWIETLENIEModel nie jest wyposażony w jakiekolwiek oświetlenie.
UWAGIORYGINAŁ
Program budowy nowych pojazdów kolei Deutsche Reichsbahn przewidywał powstanie spalinowej lokomotywy manewrowej, która zastąpiła by starsze lokomotywy małej mocy. Koleje Deutsche Reichsbahn zamówiły lokomotywy typu 101 (V15), aby jednak dysponować silniejszymi pojazdami powstała we współpracy z VEB Lokomotivbau " Karl Marx " lokomotywa typu 102. Pojazdy tej serii bazowały jeszcze na rozwiązaniach lokomotyw V15. W 1970 roku opracowano jednak zupełnie nową konstrukcję (m.in. większy rozstaw osi), a pojazdy takie oznaczano jako 102.1.W latach 1970/71 koleje Deutsche Reichsbahn zamówiły łącznie 157 tych lokomotyw, które użytkowane były w lekkiej służbie manewrowej oraz w lekkich pociągach zdawczych czy też roboczych. Lokomotyw uzyskały przydomek „Gartenlaube” oraz ”Briefkasten”.
MODEL
Firma Beckmann posiada w swojej ofercie wiele model w wielkości TT. Głównie są to parowozy (np. BR95, 94, 01.5) oraz lokomotywy elektryczne(m.in. BR120, 252, 230). Wśród spalinowozów znajdziemy tylko jeden model. Jest to właśnie miniatura omawianej lokomotywy BR102.1. W ofercie producenta spalinowóz ten pojawił się już dobre parę lat temu, około 1998 roku i praktycznie przez cały ten czas oferowany jest w jednej wersji malowania i oznaczeń, jako lokomotywa BR102.1 kolei DR, w epoce IV (kolor jasnopomarańczowy).
Model opakowano w białe tekturowe pudełko, wypełnione w środku pianką, dodatkowo sam pojazd zabezpieczono dodatkowo poprzez owinięcie w ochronną folię. W pudełku znajdziemy jeszcze krótką instrukcję, brak jest jakichkolwiek części przeznaczonych do samodzielnego montażu.
Model jest więc praktycznie od momentu zakupu gotowy do jazdy, wystarczy postawić go na torach. Teraz przystąpić możemy do bliższej analizy jakości wykonania bryły modelu jak i poszczególnych detali. Pozytywne wrażenie wywierają zamontowane na przedzie pomostu lokomotywy poręcze. Jak miałem niestety okazję się przekonać, wbrew pozorom są dość odporne na przypadkowe złamanie. Tuż za kabiną sterowniczą uwagę przykuwa ładnie wykonana barierka. Dopiero bliższe spojrzenie ujawnia, że wykonana została ona z metalu. Niestety przy jej montażu zakradła się niewielka niedokładność, co powoduje, że zarówno sama barierka jak i pomost (jest to jedna cześć) są zamocowane nierówno względem pudła i ramy pojazdu. Pudło pojazdu zostało wykonane precyzyjnie, wiernie odtworzono liczne przetłoczenia znajdujące się zwłaszcza na kabinie pojazdu. Świetne wrażenie sprawia również atrapa żaluzji na ścianie czołowej przedziału maszynowego. Model posiada stosunkowo niewielkie wymiary. Oczywista jest tu więc obawa o sposób „ukrycia” silnika modelu. Wbrew jednak początkowym przypuszczeniom, wnętrze kabiny nie wypełnia bryła silnika! Model charakteryzuje się całkowitym prześwitem w kabinie, wewnątrz odtworzono nawet schematycznie pulpit sterowniczy. Części tworzące oszklenie kabiny wykonano z dobrego jakościowo tworzywa, jednocześnie nie są one zbyt grube nie powodują więc zupełnych zniekształceń. Podobnie jak w większości nowoskonstruowanych modeli oszklenie uzupełniono imitacją uszczelek. W efekcie uzyskany efekt można ocenić jako bardzo dobry. Jedynym minusem są tu może jedynie imitacje owiewek, które odlane zostały razem z całym pudłem, są więc wykonane z tworzywa nieprzezroczystego.
Większych zastrzeżeń mieć nie można do sposobu odzwierciedlenia ramy pojazdu. Ty uwagę zwraca delikatnie ryflowanie pokrycie pomostu oraz stopni manewrowego. Elementem wyraźnie odróżniającym ten model od produktów Tilliga są wykonane z metalu końcówki zderzaków. Efektownie prezentują się także reflektory pojazdu. Model nie posiada wprawdzie funkcjonującego oświetlenia, jednak zastosowane rozwiązania świetnie imitują wygląd poszczególnych reflektorów. Podwozie pojazdu utrzymane jest praktycznie w całości w kolorze szarym. Zestawy kołowe oraz wiązar wykonano z czernionego metalu. W przeciwieństwie do np. poczciwiej, pamiętającej czasy BTTB lokomotywy V36, tutaj w ogóle nie są widoczne elementy zapewniające odbiór i przeniesienie napięcia z zestawów kołowych. Jeżeli chodzi o tą cześć pojazdu to wbrew pozorom, spełnia wrażenie wręcz przepełnionej detalami. Zbiornik, imitacje hamulców czy przewodów podsypujących w oryginale piasek pod koła powodują, że jest to część pojazdu, którą należy zaliczyć do mocnych punktów omawianego modelu.
Porównanie podstawowych wymiarów (w mm) wg kolejności: dł. oryginału - dł.w skali 1:120 - dł. modelu
długość ze zderzakami - 8000 - 66.6 - 67.2
wysokość - 3695 - 30.8 - 30.8
szerokość - 2996 - 25 - 25
rozstaw osi - 3560 - 25 – 29
Malowanie i oznakowanie modelu nie budzi żadnych zastrzeżeń. Zastosowany lakier jest matowy i charakteryzuję się dobrymi właściwościami kryjącymi. Wszystkie oznaczenia jakie naniesione zostały na model są czytelne i ostre. Nie pominięto ani żółto - czarnych ukośnych pasów na czołownicach lokomotywy, ani symboli ostrzegających przed zagrożeniem wysokim napięciem.
Model charakteryzuje się dobrymi właściwościami jezdnymi. Rusza łagodnie, z prędkością stosunkowo niewielką. Prędkość maksymalna nie jest wygórowana, chociaż wydaje się, ze jest jednak nieco za duża. Ponieważ nie posiadam możliwości dokładnego określenia parametrów jezdnych modelu, poniżej przedstawiono wartości zawarte w opisie lokomotywy BR312, który ukazał się w numerze *MEB 1/2006 (różnic w rozwiązaniu napędu pomiędzy oboma wersjami nie ma):
Vmax przy 12V - 115km/h
Vmax oryginału (40km/h) - przy 5,6V
Wybieg przy Vmax - 56mm
Ruszanie: - przy 1,5V (V mniej niż 5km/h)
Zatrzymanie - przy 1,4V (V mniej niż 5km/h)
Uciąg (w poziomie) - 10g
Uciąg przy 3% - 7g
Uciąg przy 8% - 5g
Pojazd świetnie radzi sobie z pokonywaniem różnego rodzaju zwrotnic! Przyznaję, ze wiązałem z tym pewne obawy, wszak lokomotywa niewielka, a osie tylko dwie. W praktyce okazało się, że pojazd bezproblemowo pokonuje zarówno EW1 jak i DKW (a z tym problemy mają niejednokrotnie bardziej okazałe modele). Lekkie poślizgi (brak obręczy przyczepnościowych) obserwuję przy ruszaniu z podczepionym składem dociążonych imitacją ładunku węglarek (Tillig/pmt) o łącznej ilości 14 osi. No cóż, w sumie nie powinno być to zaskoczeniem. Z drugiej strony pojazd tej klasy nie będzie przecież wykorzystywany do prowadzenia ciężkich składów osobowych czy też towarowych. Właściwości modelu w tym względzie w pełni odpowiadają więc oryginałowi!
W podsumowaniu stwierdzić można, że jest to dobry model. Podobnie (niestety) jak większość modeli Beckmanna cena jest jednak stosunkowo wysoka.
*Boesherz H.: Rot – weisse Gartenalube [w:] Modelleisenbahner nr 1/2006, str. 71
Foto modelu znajdziesz tu:
oraz na stronie producenta: http://www.beckmanntt.de